Heb je dat ook wel eens? Dat je in je agenda kijkt en je realiseert dat het eerste kwartaal van het jaar alweer voorbij is? Voor mijn gevoel is het jaar 2024 pas net begonnen, maar blijkbaar zijn er alweer drie maanden voorbijgevlogen. Hoogste tijd om weer even lekker te bloggen.
In vorige blogposts heb ik al een paar keer aangegeven dat ik op retraite ben geweest en dit met je zou delen. Dat is er nog niet van gekomen maar graag vertel ik je vandaag meer over mijn retraite. Wat is een retraite precies? De betekenis van retraite is: je even terugtrekken. Ofwel, de rust opzoeken, tot rust komen, met jezelf zijn, je even terugtrekken uit je dagelijks leven. Er zijn op dit moment retraites in alle soorten en maten. Je kan op wandelretraite, stilte retraite, yogaretraite, kloosterretraite, coachretraite, kortom voor ieder wat wils.
Twee jaar geleden ben ik voor het eerst op retraite geweest. Destijds heb ik er best een tijdje over gedaan om een retraite te vinden die mij aansprak en bij mijn behoefte passen. Uiteindelijk heb ik deelgenomen aan een retraite speciaal voor AYA’s, jongvolwassenen die gediagnosticeerd zijn met kanker. Die retraite heeft me toen heel goed gedaan, dus dit was een goede reden om het nog eens te gaan. En omdat mijn ervaring van de vorige retraite zo fijn was, heb ik niets veranderd aan het concept en ben ik weer teruggegaan naar Kairos bij Kanker.
De eerste keer vond ik het van tevoren best wel spannend omdat ik toen niet goed wist wat ik van de retraite kon verwachten. Ik wist niet of de stilte fijn zou zijn of me zou aangrijpen, of het prettig zou zijn om met een groep totaal onbekenden in stilte te eten, met diezelfde groep onbekenden te mediteren en hoe het zou zijn om vier dagen van huis te zijn. Dit had ik allemaal al ervaren dus hier hoefde ik niet gespannen voor te zijn, dit keer ik er vooral naar uit.
Uitwisselen met lot- en leeftijdsgenoten is op een plek als dit fijn...
De plek waar de retraite gehouden wordt, is alleen al zo rustgevend. Je slaapt in een prachtige boerderij, midden in de natuur en in die boerderij zijn ook alle activiteiten. Vier dagen is er een vast programma met activiteiten die je met de groep doet, denk aan yoga, schrijfoefeningen, mediteren en wandelen en er is tijd om op jezelf te zijn. Daarnaast, voor mij ook zeker één van de redenen waarom ik nogmaals ben gegaan, zijn er momenten waarop je kunt uitwisselen. Delen wat je meemaakt, ervaart, doorstaat, wanneer je te maken hebt met kanker in je leven in welke vorm of stadium dan ook. Ook al komt iedereen daar met een ander verhaal, een andere vorm, een andere diagnose, of een andere prognose, de gemeenschappelijke deler is kanker. En dat verbindt. Ik denk dat we allemaal blijer zouden zijn geweest met de gemeenschappelijke liefde voor linksom gedraaide mosterd maar goed, het is nu eenmaal kanker en ervaringen en gedachten uitwisselen met lot- en leeftijdsgenoten is op een plek als dit fijn, waardevol en steunend.
Wat het voor mij fijn maakt is dat je naast de gezamenlijke momenten ook veel tijd met jezelf doorbrengt. Je bent alleen met je eigen gedachten en dat is ook weleens heel lekker. Wanneer ik thuis ben, ben ik toch veel bezig met iets doen, met zorgen, met regelen, en dat is over het algemeen ook allemaal leuk, maar zorgt er bij mij ook voor dat het veel afleiding geeft. Zoals wij hier thuis zeggen, je hoort je eigen stemmetje niet altijd wanneer je bezig bent. Een retraite als deze zorgt er bij mij voor dat er ruimte in je hoofd komt om weer even stil te staan bij wat er in je opkomt als je even niets hoeft te doen. Nu is het niet zo dat er tijdens zo’n retraite allemaal waanzinnige ideeën invallen over hoe ik het leven op Mars werkelijkheid kan maken of hoe ik friet omtover in een gezonde snack, maar ik kom wel op gedachten hoe ik mijn energie nog beter kan besteden op een doordeweekse dag. Wat goed is voor mijn lijf, wat ik belangrijk vind om te doen, waar ik blij van word, wat me goed doet en wat niet.
Een kleine impressie van de plek van de retraite en één van mijn collages.
Kortom, deze retraite was mij weer heel waardevol en misschien dat ik nog weleens ga. Misschien weer naar Kairos voor Kanker, maar misschien ook een keer iets anders. Mocht je interesse hebben in een retraite, ze zijn er in alle soorten en maten. Retraites die één dag duren, retraites van een paar dagen, aan zee, in het bos, op een warm eiland…alles kan. Wie weet dat je het eens wil proberen, zoals je misschien hebt gelezen, ik kan het aanraden!
Dus waar ik dacht dat het wel meeviel...
Voordat ik ga afronden, wil ik heel fijn nieuws delen. Afgelopen week heb ik een MRI-scan gehad en deze was stabiel! Oh zo fijn! Dit keer leek de spanning vooraf wel redelijk te doen. Ik had gezorgd voor leuke afleiding, redelijk goed geslapen. Maar toen de neuroloog het goede nieuws deelde, viel er toch echt een last van mijn schouders. Toen ik het ziekenhuis uitliep, voelde ik opeens een enorme deken van vermoeidheid en opluchting. Dus waar ik dacht dat het wel meeviel met de spanning, bleek mijn lijf toch wel een hoop spanning vast te houden op weg naar zo’n meetmoment. Wij hebben het thuis samen gevierd en het is altijd heel fijn hoe iedereen meeviert en de vreugde deelt. Iedere stabiele scan, is er één!
Dankjewel voor het meelezen. Tot de volgende!
Liefs Jany
Wil je me helpen bij mijn zoektocht naar het onzichtbare pilletje? Dat kan! :-) Klik [hier] voor meer info.
Na al deze tekst over mij, vind ik het super leuk om ook even iets van jou te horen. Laat een reactie achter, ik lees ze allemaal met veel plezier!